Αθλητισμός

Πολλοί νομίζουμε ότι η σχεδόν άψογη εμφάνιση πολλών αθλητών, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη σκληρή τους προπόνηση και τον πειθαρχημένο τρόπο ζωής τους. Αυτοί οι παράγοντες σίγουρα παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά δεν είναι οι μόνοι. Βλέπετε οι αθλητές είναι και αυτοί άνθρωποι σαν όλους εμάς κι έτσι έχουν κι αυτοί ανάγκη από μία καλή εικόνα για τον εαυτό τους. Με άλλα λόγια, θέλουν και αυτοί να είναι όσο το δυνατόν πιο ωραίο γίνεται. Από την εμφάνιση κάποιων άλλωστε, όπως της τενίστριας Maria Sharapova, εξαρτώνται και πολλά επικερδή συμβόλαια με χορηγούς και άλλες εταιρίες.

Οι αθλητές λοιπόν, δεν είναι υπεράνω των «αισθητικών επεμβάσεων». Αν αυτές δεν επηρεάζουν τη δουλειά τους, δεν θα διστάσουν να τις κάνουν. Τα χρήματα άλλωστε δεν είναι πρόβλημα για τους περισσότερους. Στους άνδρες αθλητές, η πιο δημοφιλής αισθητική επέμβαση, είναι σίγουρα η μεταμόσχευση μαλλιών.

Ο παγκόσμια γνωστός αστέρας του ποδοσφαίρου Wayne Rooney, ο οποίος παίζει τόσο στη Manchester United όσο και στην εθνική ομάδας της Αγγλίας, μόλις έγινε μέλος μίας νέας ομάδα. Όχι, μην ανησυχείτε! Αυτό δε σημαίνει ότι έκανε κάποια μεταγραφή σε νέα αθλητική ομάδα! Μπήκε λοιπόν και αυτός στην ομάδα των αθλητών που έχουν κάνει μεταμόσχευση μαλλιών! Ο Rooney έχασε τα μαλλιά του όταν ήταν μόλις 25 ετών κι έτσι αποφάσισε να τα “ξανακερδίσει” μία και καλή και μόνιμα. Την ανακοίνωση του νέου του look την έκανε ο ίδιος, ανεβάζοντας μια φωτογραφία στο Twitter του, στην οποία ανέφερε ότι ήταν “ευτυχής με το αποτέλεσμα.” Ο Ρούνεϊ επίσης φρόντισε να ευχαριστήσει το προσωπικό της κλινικής μεταμόσχευσης μαλλιών που προτίμησε στο Λονδίνο για την φροντίδα τους αλλά και τον επαγγελματισμό που επέδειξαν κατά την “επέμβαση” του.

Ο Ρούνεϊ φυσικά δεν είναι ο μόνος αθλητής που “έβαλε μαλλιά”. Για την ακρίβεια, αθλητές όλου του κόσμου και όχι μόνο Ευρωπαίοι κάνουν το ίδιο. Χαρακτηρηστικό παράδειγμα είναι οι πολλοί Αμερικανικοί αθλητές του football και του μπέιζμπολ οι οποίοι έχουν κάνει παρόμοιες επεμβάσεις. Ο Wes Welker των Denver Broncos για παράδειγμα όχι μόνο παραδέχτηκε ότι έκανε μεταμόσχευση μαλλιών, αλλά μοιράστηε και την εμπειρία του με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης. Υπάρχουν μάλιστα υποψίες ότι και ο πρώην συμπαίκτης του Welker, ο Quarter Back Tom Brady, έχει κάνει μία επέμβαση, αλλά δεν μιλάει ανοιχτά γι’ αυτήν και φυσικά δεν το παραδέχεται. Άλλος ένας Αμερικανός αθλητής που έχει κάνει σίγουρα μεταμόσχευση είναι Wade Boggs, ο οποίος μάλιστα είναι και μέλος του Major League Baseball Hall of Fame.

Οι μεταμοσχεύσεις μαλλιών μπορεί να είναι ένα συναισθηματικά φορτισμένο θέμα και μια δύσκολη διαδικασία, και γι ‘αυτό το λόγο Ρούνεϊ επέλεξε να ευχαριστήσει προσωπικό της κλινικής που εκτέλεσε άψογα την επέμβαση του. Πολλοί αθλητές που ενδιαφέρονται πολύ για την εικόνα τους, τείνουν να μένουν σιωπηλοί σχετικά με τις επεμβάσεις που χρησιμοποιούν για να την ενισχύσουν, ειδικά αυτοί που κάνουν επεμβάσεις τελευταίας τεχνολογίας όπως αυτή του Rooney, οι οποίες προσφέρουν άμεσα αποτελέσματα που μοιάζουν σχεδόν φυσικά. Για να καταλάβετε, μία μεταμόσχευση μαλλιών συνήθως γίνεται σε μία μόνο συνεδρία. Την επόμενη, ο “ασθενής” μπορεί να επιστρέψει κανονικότατα στη ζωή και τη δουλειά του.

Με την τριχόπτωση θεωρείται συνήθως ένα σημάδι της γήρανσης, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς άλλοι αθλητές θα αντιμετωπίσουν την απώλεια των μαλλιών τους. Τώρα που η πιο προηγμένη μέθοδος μεταμόσχευσης μαλλιών προσφέρει πολύ γρήγορους χρόνους αποκατάστασης και φυσικά αποτελέσματα, είναι πολύ πιθανό να δούμε πολλούς αθλητές να έρχονται στην “ομάδα” του Rooney, του Welker και του Boggs. Εννοείται πως η βελτίωση της εικόνας ενός αθλητή μέσω της μεταμόσχευσης μαλλιών μπορεί να προσφέρει περισσότερες και πιο επικερδείς χορηγίες καθως και η διαφορετική αντίληψη της ηλικίας, η οποία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο όταν πρόκειται για την επαναδιαπραγμάτευση ενός συμβολαίου, πράγματα που σίγουρα μπορεί να είναι κίνητρα για πολλούς αθλητές.

Μπορεί στην αρχαιότητα αλλά και στο πιο πρόσφατο παρελθόν μας ο στίβος να είχε ένα τεράστιο prestige, αλλά στις μέρες μας είναι μάλλον “ο φτωχός συγγενής” στο χώρο του αθλητισμού. Τι σημαίνει αυτό; Ότι γενικά ο στίβος περνάει απαρατήρητος από τον αθλητικό και τον άλλον Τύπο, με αποτέλεσμα να μην ακούς σχεδόν ποτέ κάποιο παιδάκι να λέει “μπαμπά θέλω να γραφτώ σε κάποιο άθλημα στίβου”. Ακόμη και αθλήματα στα οποία η χώρα μας μέχρι πρόσφατα δεν είχε και καμία σημαντική παράδοση, όπως το Τάε Κβον Ντο, είναι πιο δημοφιλή από τον στίβο.

Τι φταίει όμως γι’ αυτή τη κατάσταση; Ας δούμε μερικούς παράγοντες που πιστεύω ότι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο.

1. Η έλλειψη ενδιαφέροντος από τον Τύπο και τα Media

Πρόσφατα η Εθνική ομάδα στίβου, κατάφερε με τις επιτυχίες της στο Ευρωπαϊκό Ορωτάθλημα στίβου, το οποίο και διεξήχθη στη χώρα μας, να περάσει στην “Ά Εθνική” του Ευρωπαϊκού στίβου. Την ακούσατε εσείς αυτή την είδηση; Μάλλον όχι! Μπορεί αυτό να συνέβη στα τέλη Ιουνίου 2015, μία περίοδο που η χώρα μας ήταν γενικά σε μεγάλους μπελάδες, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για το “θάψιμο” της είδησης από τα media. Ειδικά όταν ακόμη και λίγες μέρες πριν το Δημοψήφισμα του 2015 όλες οι εφημερίδες και τα κανάλια βρίσκαν και λίγο χρόνο για να μιλήσουν για τις μεταγραφές του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Τα νέα του στίβου, ακόμα και οι πολύ μεγάλες επιτυχίες των αθλητών μας, είναι πάντα στις τελευταίες σελίδες των εφημερίδων ή ανακοινώνονται λίγο πριν από τους τίτλους τέλους των δελτίων. Η μόνη περίοδος που δεν συμβαίνει αυτό, είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, πράγμα που με φέρνει και στον επόμενο λόγο.

2. Η εύκολη δαιμονοποίηση των αθλητών

Ποιός δεν θυμάνται το κυνήγι της Κατερίνας Θάνου και του Κώστα Κεντέρη από την επιτροπή για το ντόπινγκ στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Εννοείται πως οι δύο αυτοί αθλητές, οι οποίοι τόσο είχαν τιμηθεί για τις πολλές επιτυχίες τους σε προηγούμενους Ολυμπιακούς και άλλες οργανώσεις, τότε ατιμώθηκαν τελείως. Σήμερα δεν τους θυμάται κανείς. Ας θυμηθούμε τώρα τον Μαραντόνα. Τα παραπτώματα του ήταν πολύ σοβαρότερα, αλλά απ’ ότι φαίνεται όλος ο κόσμος τον συγχώρεσε. Ακόμη κι’ εμείς σήμερα, όποιον παίζει καλή μπάλα τον λέμε μαραντόνα. Οι αθλητές του στίβου δυστυχώς δεν έχουν την ίδια θέση στη καρδιά μας που έχουν οι άλλοι αθλητές και αυτό τους κάνει εύκολους στόχους και οδηγεί στη “δαιμονοποίηση” τους μετά από μία αποτυχία ή κάποιο παράπτωμα. Αυτό φυσικά έχει σαν αποτέλεσμα την έλλειψη προτύπων για τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον στίβο.

3. Έλλειψη προβολής των αθλητών

Σήμερα το φίλαθλο κοινό ξέρει μέχρι τι νούμερο βρακί φοράει ο Κριστιάνο Ρονάλντο αλλά αν ρωτήσεις ακοόμα και δημοσιογράφους να σου πουν έναν δημοφιλή αθλητή στίβου, σίγουρα θα πει τον Ουσεΐν Μπολτ. Οι αθλητές του στίβου γενικά ζούνε πιο “συμμαζεμένες” ζωές από τους άλλους αθλητές, ειδικά τους ποδοσφαιριστές κι’ έτσι η παρουσία τους είναι αθόρυβη. Μπορεί τα αθλητικά “ινδάλματα” που παρουσιάζουν οι εφημερίδες και τα κανάλια να μην είναι πάντα σωστά και καλά, αλλά από την άλλη, είναι καλό να λέει ένα παιδί “όταν μεγαλώσω θέλω να παίζω σαν τον Ρονάλντο”. Όσο δεν υπάρχουν “ινδάλματα”, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για ένα παιδί να αποφασίσει να ασχοληθεί με τον στίβο ή για μια παρέα να αποφασίσει να παραοκολουθήσει ένα πρωτάθλημα ή μία διοργάνωση. Τι νόημα έχει άλλωστε όταν δεν ξέρεις ποιον να υποστηρίξεις;

Κακά τα ψέμματα, ο στίβος δυστυχώς δεν έχει το prestige που του αρμόζει πουθενά στον κόσμο σχεδόν. Στη χώρα μας όμως αυτό μπορεί και λατά τη γνώμη μου πρέπει ν’ αλλάξει. Δε θα σταθώ σε εθνικιστικές κορώνες τύπου “εμείς τ’ ανακαλύψαμε αυτά τα αθλήματα”, αρκεί το γεγονός ότι παρά την έλλειψη προβολής και σεβασμού προς τα αθλήματα τους, υπάρχουν παιδιά σήμερα που δουλεύουν σκληρά και καταφέρνουν μεγάλες επιτυχίες. Χρωστάμε λοιπόν τόσο σε αυτά τα παιδιά, όσο και σε όσους “Κεντέρηδες” περιμένουν να ανακαλυφθούν, να δώσουμε στο στίβο τη προσοχή αλλά και το κύρος που του αξίζει.